Na haar studie kwam de Groningse Petra door het werk van haar man Klaas in Zoetermeer terecht. Na een jaartje als invaller te hebben gewerkt op verschillende scholen kreeg ze haar eerste groep op de Westerparkschool. Na twee jaar ging ze op de Montessorischool Meester Verwers werken, waar ze maar liefst 22 jaar ervaring opdeed. 'Daar was ook al snel duidelijk dat ik graag werk met de bijzondere leerlingen', vertelt ze. Toen ze min of meer toevallig in contact kwam met De Parachute, inmiddels De Musketier geheten, werd haar een baan aangeboden en verruilde ze het reguliere onderwijs voor het speciaal onderwijs. Sinds een jaar of twee werkt ze naast haar twee dagen op De Musketier ook twee dagen bij ZOJA. Op deze lokatie wordt Zorg en Onderwijs gecombineerd voor leerlingen die extra begeleiding nodig hebben om schoolse vaardigheden te leren.

Plein

Bij een jubileum horen speeches, cadeautjes, en in dit specifieke geval ook een onthulling. Petra mag bij de teamkamer een doek boven de deur wegtrekken. Vanaf nu heet deze ruimte het Petra Oltmansplein. Dat is geen toevallige keuze, want het is vooral Petra geweest die bij de inrichting en aankleding van de teamkamer de kar getrokken heeft. 'Zo, superleuk, dit vind ik echt geweldig!' zegt ze glunderend bij het zojuist onthulde bord. 'Vanaf nu gaan we lunchen in het Petra Oltmansplein, hahaha!'

Geliefd

Niet alleen haar collega's waarderen Petra enorm. Ook bij de leerlingen was en is juf Petra altijd heel geliefd. 'Het is echt een lieve juf,' zegt Charissa. 'Ze doet altijd wel iets leuks tussendoor, zoals een tekenopdracht.' Ze laat een voorbeeld zien: een in achten gevouwen tekenblad met in elk vak een bijzonder tekeningetje, zoals een mandarijn met hoofdpijn of een vliegtuig gemaakt van slagroom. 'Het is gewoon heel leuk om dat soort dingen even tussen twee lessen door te doen', zegt Charissa. Ook Duuk is blij met zijn juf. 'Ze is heel aardig. Als we heel druk zijn kan ze heel streng zijn, maar als we goed luisteren geeft ze ons ook meer vrijheid. Dat vind ik fijn!'

Plezier

Na een periode van gezondheidsklachten, waarna ze ook tijd nodig had om te revalideren, is juf Petra weer op de weg terug, en daar is ze blij mee. 'Ik ben al die veertig jaar elke dag met plezier naar school gegaan,' zegt Petra. 'Ik geniet van dit werk en van de kinderen. Toen ik de afgelopen tijd thuis zat besefte ik dat ik dat contact met leerlingen, ouders en collega's echt miste. Dat is waar ik mijn energie vandaan haal.' Waar en wanneer haar reis door het onderwijs eindigt weet ze dan ook niet: 'Ik vind dit werk veel te leuk om ermee te stoppen. Dus ik ga door zolang het kan!'